1 Mayıs

Merhaba,

Kimler sevdiği işi- mesleği yapıyor ?
Kimler sevmediği işi -mesleği yapıyor ?

Hangi soru daha çok insan tarafından cevaplanir?
Eminim ki ikinci soru...

Çok tuhaf bir sistem var ülkemizde.
 Zorunlu bırakıldığımız seçimler yüzünden  istemediğimiz hayatlara itilerek yaşıyoruz. Yada kısıtlanıyoruz.

Sonuçlarına da katlaniyoruz.


Meslek seçimi;


Kendimden örnek verecek olursam. 18 yaşımda çalışmak zorunda kaldım. Tecrübesizdim ve ne iş yapacağımı bilmiyordum. Kendime de güvenim yoktu.
Acil işe girmem gerektiği için ilk önce kuaforlere, gözlükçülere, hastanelere ve benzeri iş yerlerine bakindim epey bir süre. Hatta Kadıköyde bir kuaför ile görüştümeye gittim. Ne akla hizmetse😑 bari yakınlarda biryerlere bak dimi ? İşte, diyorum ya sistem seni itiyor, acele etmem gerek ve seçme lüksüm yok.
Neyse kuzenimle birlikte gittik görüşmeye Sağolsun yanlız bırakmadı beni. Genelde hep öyle olur ;)) girdik içeriye...
Yere düşen saçlarrr , Fön makinesinin sesiyle karışan kahkaha sesleri , söylenerek temizlik yapan çırak.... Basık bir hava.
 Ağır çekimdeki bir film edasıyla hafızama  kaziniyor tüm kareler.
 Ve itiraf etmeliyim ki , o anda ağlamak istedim. Neden bilmiyorum ama yapamayacağımı bildiğim halde orada olmak, anlamsız duygulara itmiŞti beni. Çenem büzüşecek ve bunu fark edecekler diye korkmuştum hatta ;))
Toyluk mu?
 Zayıflık mi ?
 Salaklik mi? bilmem.
 Ama engellenemez hisler  içersindeydim işte.
 Himm bu arada kuaför fobisi olan bir insanim. Belki tuhaf gelebilir ama öyle işte.  Bu fobi de  böyle hissetmeme   ekstra yardimci oldu diyebilirim.
İşte adam başladı bize eski kalfasini anlatmaya. Çok dertliymis ondan yana. Neredeyse benimle ilgili ,neyapacagima dair en ufak bir konu girişiminde bile bulunmadan bırrr bırrr konuşuyor.
Bizde dinliyoruz tabi. Neyse adam çok namusuna düşkünmüşte.  Sahilde de kizi bir erkekle dolaşirken görmüşte...Çok sinirlenmiş bu duruma , hemen çıkarmış kızı işten.
Adamın son cümlesi "zaten kız  motordu." oldu.
 (Töbee ne anlatıyor bu adam ?)

Daha fazla konuşmasına fırsat vermeyip  gayet anlamsız geçen bu görüşmeyi sonlandırdik. Öğğkkkk..
Ve orayı terk ettik.

AllahIm  yardım et!
(Yanlış anlaşılmasın işini hakkiyla yapan düzgün seviyeli kuaforler var elbet. Her yer bir değil.)

Bir iki yerden sonra yine kuzenimin tanıdığı aracılığı ile kurumsal bir şirkete girdim. Biraz şansa oldu aslında.
Kul sıkışmadan Hızır yetişmezmiş.
Bu arada kuzenime ,burdan bir kez daha teşekkür ediyorum. Herşey için.
O  benin icin yanliz kuzen degil,
 CAN DOSTUM.
 Hep yardimcim oldu. Maddi manevi her konuda. Allah bizi birbirinizden ayirmasin.
Neyse şimdi duygusala bağlamayayım. Yoksa çok pis sulu gözlü bir insan oluyorum... Zira suratimin nemrutluğuna da hiç yakışmıyor :))

Neyse gel zaman git zaman 2 sene gibi bir süre çalıştım. Tabi herkes gibi benimde iyi kötü zamanlarım oldu, İlk iş deneyimimde.
Uuuu 8-9 sene olmuş yanilmiyorsam. Orada tanıştığım ve hala görüştüğüm arkadaşlarıma da selam olsun :))

 Son zamanlara doğru üniversite kelimesi beynimi kemirmeye başlamıştı. Çok bunalımıştım gerçekten. Artık işçi değil öğrenci olmak istiyordum.
  Ammma yok diyordum, çalış... çalış... çalış....
 Betül yine mutsuz yine umutsuz. :(
Ailemde bu durumun farkındaydı elbet.  O zamanlarda kendimizi toparlamistik çok şükür.
Babam gizliden bankaya sınav harç parasini yatırmış, banada süpriz yapmak istemiş. Son dakka haber veriyor.
Be mübarek bari önceden de  bana ,bende ona göre  çalışayım :)) bir nevi emirvaki gibi oldu yani.
Sınava ne kadar sürem varrr? 1-2 ay mi ne yalan olmasın.
Ben bunu öğrendim bir çalışıyorum uuuhuuu. :)
Hatta iş  yerinde gizlice test çözüyorum kameralara yakalanmamak için üstün çaba harcıyorum filan.
Sınav günü geldi , girdim  ve sonuçlar açıklandı.  Puanim istediğim bölüme uzak tabi.
Sevinsem mi üzülsem mi?
Ne yapacağım?
Çok düşünme lüksüm de yok aslında.
  Tekrar sinava hazirlanmaya zamanım da yok. Akıl verecek kimsemde. Kendim karar vermeliyim. Ve şöyle düşündüm. Okul bitecek ve ben çalışacağım. Yani hayat boyu çalışacağım ,bu puanı mantıklı bir bölüm için kullanmaliyim. Hımmm hangi meslekte cumartesi pazar tatil ? Araştır Betül...
O kadar bunalımışım ki en önemli sebeb bu.  Komik ama mantıklı.; )
Erken işçi olmanın kafası :)))

Buldum... Dış ticaret. Harikaaa ,hem yurt dışı hayallerimde var. Bu bölüm yararlı olur benim için.  Gezerim lenn hep. :)) Allahım ne kadar akıllı bir kızım.
(Ne alağkaysaaa)

Okuduk işte iki sene. Koca güzel iki yıl geçirdim.  (Bu bölüm bir kaç cümle ile anlatılmaz ayrıca belki bir gün yazarım.)

Okul bitti. Napcamm şimdi?

Deneyimmm, tecrübeeee ,deneyim tecrübeeeeeeeeeee.
 Eeeeeeee

Alın da biriniz. Nasıl tecrübe edincem ben ? Alla allaa. Gittim is kura başvurdum. Valla şaşırttılar beni, hemen ilgilenip akabinde biryer ayarladılar.
 Oooo giydim topuklulari ,çektim fönümü ,gittim görüşmeye. Heyecan dorukta.

Alındım İşe. Çünkü öğretilmek üzere arıyorlarmış zaten.
Nasıl mutluyum.

 Sonuç..
 Hiç birşey öğrenemedim 8 ay boyunca. Çay götür, su götür ,cuma temizlik yap. E hani dosya hani evrak ? Verseniz olmaz mı kıyısından.  Bi bakıveremm... goklasaydım baremm.
 Gozüm parada değül yeterkü öğreneyim abiiiciim :)))

 Öyle böyle ayrıldım ordanda.


Sonra baska bir yere gittim görüşmeye.Güyyaa tecrübem var yaa. .
 Hemen alındım nihahaa..

Ne kadar şanslı bir kizzz:))))

 İlk iş günümdeyim yoğunluktan bunalmış, çok aksiii bir kız var, ona yardim edecegim.  Bana şu beyannameyi yaz dedi. Bende tamam dedim. Seviniyorum şimdi tabi,
Len fatura alman faturası adet yerinde de almanca yazıyor. Saksıyı çalıştıramayInca da ... acele edip; Şeyyy pardon adetler nerede yazıyor acaba?  diye sormuş bulundum. 10 dk olmadi patronun odasındayız.
Bu kız daha adetleri okumayı bilmiyoğğ. Bana yardım edemezzz. Diye başladı siteme ,,tecrübesi bol arkadaş.

 Betül hanim biz sizi tecrübeli diye aldık ama? Böyle olmaz ki.

Göstersen ne olur lennn?
  Bu kazığıda unutmadım.
Ve asla kimseye böyle davranmadim. Davranmamda.
  Neyse ertesi günü oldu ben çıkıyorum kafama koydum.
 Yani gitcem diyecem kusura bakmayın.
 Derken patronla bu tecrübeli arkadaş çok fenaa tartıştı...
Kız çekti gitti.
 Ben  şey  bişee diyeceydimm emme lakin ?
Zorttt. Kaldım.

Hani derler ya, yüzmeyi denize atlamadan öğrenemezsin diye.. ahanda aynen öyle oldu. Ne kabus günlerim oldu. Uzun mesailer,aç kalmalar, çiş tutmalar sonucunda işide öğrendim.  Vazgeçilmez bir elemandım artık.
Aptallik.
 Ayrinti yazamayacagim şimdi.. zaten yazmakta istemiyorum.
Tam iki sene olmuştu ,ama bana 10 yıl gibi geliyordu. Çünkü çok yıprandım.
Sevdiklerim artık yeter kendini düşün diyene kadar alışmış ,kudurmuş sistemin sömürülen işçisiydim.

Baktim akıl sağlığım elden gidiyor.
Ayrildim ordanda. Kolay olmadı tabi.

 Bu arada mesleğimi söylemedim ya laa Allahim kaptırdım kendimi.:)) bu meslek adamı böyle eserekli yapıyor kusura kalmayın artık. .
 Gümrük müsavirliginde müsteri temsilcisiyim. Yani firmalarin , ithalat-ihracatlarinin gümrükte ki tüm takibini yapıyorum. Falan filan. Gıcık ve bol stresli bir iş.

 Yok ya dedim ben bu mesleği yapmayacağım.
Sevmiyorum. Zorla değil ya.
Biraz kafamı dinlicem sonra ne yapacağıma karar veririm.

Neyse bir kaç ay dinlendim.  Sabahlari Müge Anlıya baktım annemle. :) okunmayı bekleyen  romanlarımı bitirdim.
Kimsesiz çocuklarla ilgilendim bir süreliğine. Gerçi çalışırken de gidiyordum fakat zamanım dardı.( Şimdi bir kaç sebepten ötürü gidemiyorum)

Tatilim güzeldi valla hiç sıkılmadm. Makyaj yapıp  kendimi iyi hissediyordum.
Çok Huzurluydum.
Yapacak birşeyim de mutlaka oluyordu.
Bu arada sar baştan tekrar üniversite sınavına hazırlanmayı bile düşündüm ama yeterli gücü bulamadım kendimde.

Galiba o defter benim  için kapandı :(
Bu işlerde hiç belli olmaz gerçi amma.

Neyse aylar geçiyor ama parasızlık geçmiyor.
Lağnettt gelsinnn. Corç.
Herşey bu maniyy yüzünden dostum.
Biz harika bir ikili olabildik.
 Özgürlük ve ben. Düşünsene.😎

Acı gerçeğe geri dön Betül.

Neyse  şu anda da (farklı bir yerde) mecburen kürkçü dükkanı misali yuvarlanıp gidiyorum.
 İnşallah bir yere çarpmam.:)


Galiba artık zengin goca bulmanın zamanı geldi. :)
Sonuçta Gocaa parası, helal yaneğ :))

Şaka bir yana benim yine durumum iyi sayılır dimi ama ?
Bir çok kişiye göre,nankör bile görünebilirim, ki bazen ben bile kendime Ne istiyorsun? Belanı mi? Diyiveriyorum.

Ne kadar sıkıntı çeken insanlar var nelerle nelerle uğraşıyorlar.  Bak etrafına.
Allah yardımcıları olsun.

(Tabi tam tersi durumda olanlar da var :) doğuştan şanslı ) :) neyse konumuz bu değil Corç.

Fakat böyle diye de azı istemek ne demek? Mutsuz olduğun yerde kalmak  ne demek? Hakkını aramamak ne demek ?Diyorum kendime.
Allah bile benden fazla fazla isteyin diyor.  Aç gözlülükle karıştırmadan, sen iste, umut et.
Sonra da çabala dimi ama.
Verip vermemek te Rabbime kalmış.

Herşey insan oğlu için ,fazlası da eksiği de.

Belki istediğim mesleği yapsaydim sistemin diğer  kötu kardeşiyle kavga edecektim. Bilemiyorum.

Hem işçinin kavgası biter mi hiç?

Bitmez.

Bugün 1 Mayıs.
Anlamlı ama anlamsızlaştırılmaya çalıştırılan İşçi bayramı.

Kutlu olsun mu?



Elinden ne geliyorsa kendin için.
 Yap onu.



Buraya kadar da okuduysanız  valla bravo. (Şakkk şakk şakk) :)



Sevgiyle Umutla...


Yazmak isterseniz dinlerim.



Not:  Yaptığınız yorumlar önce tarafımca okunup, sakinca görülmediği taktirde yayımlanacaktır