Allahım çok Üzgünüm ne kafamı toparlayabiliyorum nede kelimelerimi.
Ya hergün hergün hiç atlamadam çeşit çeşit kötülükler duyup yaşıyoruz.
Ya lanet olsun gerçekten. Darbesine kahpesine kadinlari yakanlara ,bebeklere tecavüz edenlere Ümranın hayatıni karartanlara düğünleri kana bulayanlaraa. Rararaaaaa
Ya ne olcak nereye gidiyoruz gerçekten beynim durdu. Bu kayitsizlik bize yapışti.
Hayata devam etmeye çalışıyoruz. Mecburuz :(( ise gidiyoruz ,eşe dosta gidiyoruz ,gülüyoruz.
Sanki daha dün bunca kötü şeyler yaşanmamis gibi.
Tepkimizi bile sosyal medyadan verebiliyorz elimizden hiç bişe gelmiyor.
Çok canım acıyor ya.
ışık yok umut yok.
Allahım sana sığınıyorum.
ya haberlere bakmayayim diyorum o çocuğun kanlı suratını, karartılan hayatıni gormeyeyim , annelerin feryadini duymayayım. Diyorum ama olmuyor olmuyor olmuyor.
Yok olsak ya?
Kaldiramiyorum.
